Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en u.
Genesis 17:7a

— Jesaja 55:1-7

Je weet natuurlijk wel wat de Bijbel met het woord ‘verbond’ bedoelt. Een verbinding tussen God en jou. Blijkbaar wil de Heere dit. We lezen niet dat Abram een verbond met God maakt, maar God met hem. En zo is het nog. Als de band tussen God en jou van jouw initiatief zou afhangen, kwam er nooit wat van. De Heere wacht daar dan ook niet op, maar Hij begint. Ondertussen is het best heel wat, als je er goed over nadenkt. Zou je je kunnen indenken dat de koning van Engeland met jou persoonlijk een verbond zou sluiten? Ik niet. En nu sluit de Koning van de koning van Engeland, de Koning van alle koningen en presidenten enz., een verbond met jou, heel persoonlijk. Hoe bestaat het?

Maar misschien denk je wel: wat houdt dit verbond dan in? Jaren geleden hebben predikanten daar iets over op papier gezet, in het doopformulier. Daarin hebben ze vanuit de Bijbel samengevat wat het verbond tussen God en ons inhoudt. Een klein stukje hieruit is:

Als wij gedoopt worden in de Naam des Vaders, dan betuigt en verzegelt God de Vader ons, dat Hij met ons een eeuwig verbond der genade opricht, ons tot Zijn kinderen en erfgenamen aanneemt, en daarom van al het goede ons zal verzorgen, en al het kwade van ons zal weren, of ons ten beste zal keren.

Het gaat dus over genade. Alweer een heel bekend woord. Maar weet je ook wat het eigenlijk betekent? Het gaat over iets dat gratis is én het gaat over een situatie waarin gratie aan de orde is. Gratis: je hoeft niets te presteren om toch aan de Heere te vragen om het verbond. Lees maar het opgegeven stukje uit de Bijbel.