O HEERE, onze Heere, hoe heerlijk is Uw Naam op de ganse aarde! Gij, Die Uw majesteit gesteld hebt boven de hemelen

— Psalm 8:2

David, de dichter van deze Psalm jubelt hier over de grootheid van God. Hij prijst Hem als Schepper van hemel en aarde, maar ook van de mens, die Hij zijn plaats gegeven heeft.

Het lijkt wel of gewone woorden hen niet genoeg kunnen helpen en daarom jubelt hij het uit in een psalm, die gezongen moet worden en begeleid kon worden met muziekinstrumenten.

Wij horen over het algemeen ook best veel zingen, al of niet begeleid met muziek. Maar dat gaat meestal niet over de grootheid van God. Of je nu in een winkelcentrum loopt of in een wachtkamer zit, naar het nieuws op de radio wilt luisteren of ergens in een gelegenheid iets wilt eten, je wordt bijna altijd verplicht om te luisteren naar schreeuwerige muziek, waarin niet de Schepper maar de mens bezongen wordt, vaak vergezeld met allerlei verkeerde begeerten.

Als het gaat om een heerlijke naam, om wie echt roem waard is, dan is het de goede, almachtige, heilige, rechtvaardige, barmhartige en genadige God wel. Bij Hem horen alleen deugden, maar wie kent Hem nog? In de Psalm staat dat Zijn Naam over heel de aarde heerlijk is, maar daar zie je vaak niet zoveel van onder de mensen. Wel in de natuur, als je er tenminste oog voor kreeg. Miljoenen wonderen van de Schepper kom je daar tegen. Maar eigenlijk zijn dat alleen nog maar tekenen van Zijn macht en heerlijkheid. Zijn majesteit is ‘boven de hemelen’, zo lezen en zingen we hier. God wordt het rijkste gekend als Hij je bekeert en je de weg naar de ‘hemel der hemelen’ leert kennen. Dan wil je er ook van zingen!