Zo zij het aardrijk om uwentwil vervloekt.

— Genesis 3:17b

God heeft alles zeer goed geschapen. Daarom kunnen en mogen we Hem niet de schuld geven dat er ziekte en dood in de wereld gekomen is. Wìj hebben in Adam die goede God de rug toegekeerd door te eten van de verboden vrucht. Door het ingeven van de duivel en door moedwillige ongehoorzaamheid hebben wìj ons in het verderf gestort. In het bijbelgedeelte voor deze dag lezen we Gods oordeel over de mens: ‘Zo zij het aardrijk om uwentwil vervloekt.’ Daar wordt de oorsprong van ziekte aangewezen. Om uwentwil is alle ellende is de wereld gekomen. ‘Op de bodem aller vragen ligt des werelds zondeschuld.’, dichtte Da Costa treffend. Waren er geen zonden, dan waren er geen wonden.

Om uwentwil. Dat geldt niet alleen ons verbondshoofd Adam, maar daar zijn we nu allen bij ingesloten. De aarde is om onzentwil vervloekt. Dat stuit ons tegen de borst. Van nature proberen we de schuld van ons af te schuiven. Of heb jij het al door ontdekkende genade ingeleefd? Als de Heere je door de werking van Zijn Heilige Geest overtuigt van zonde, dan ga je zien dat de schuld van ziekte en dood niet bij de Heere ligt, maar bij jou. Dan wijs je niet meer met de vinger naar een ander, maar belijdt je: De aarde is om mijnentwil vervloekt. Vanwege mijn zonden. Die ontdekking leert je vluchten tot Hem, Wiens komst naar deze wereld in vers 15 beloofd wordt. Wat een wonder dat deze belofte aan Gods oordeel vooraf gaat!