Zie, de maagd zal zwanger worden en een Zoon baren, en gij zult Zijn Naam heten Immanuël; hetwelk overgezet zijnde, God met ons.

— Matth. 1 : 23

Over enkele dagen is het kerstfeest. We denken aan de geboorte van de Heere Jezus. Hij werd mens, maar Hij was God. Hij wilde Mens worden om verloren zondaren te redden. Opstandelingen, rebellen kunnen zalig worden. Eigenlijk is het onbegrijpelijk dat Hij de hemel verlaten heeft, de heerlijkheid, die Hij had bij de vader. God moet eigenlijk altijd tegen ons zijn, omdat we telkens tegen Hem opstaan. Maar nu heeft God Hem die passende naam gegeven: Immanuel God met ons. Terwijl Hij tegen ons moet zijn. Opnieuw een groot wonder. Omdat wij het nooit meer met God in orde kunnen maken, is God Zelf in Christus naar ons toegekomen om te betalen en de straf op de zonde te dragen. De straf die ons de vrede aanbrengt, is op Hem. Heeft Hij ook jouw schuld betaald en jouw zonden weggedragen? Dan zie je ook uit om over een paar dagen Kerstfeest te mogen vieren. Niet op een wereldse manier: alleen eten, drinken en gezelligheid (al mag die er ook zijn), maar met de bede in je hart: O, kom Gij ditmaal ook in mijn hart. Al was de Heere Jezus duizendmaal in Bethlehem geboren en niet in jouw hart, dan was het nog voor eeuwig verloren. Vraag of je eerbiedig en nederig mag buigen bij de kribbe en knielen bij het kruis. Dan liggen Bethlehem en Golgotha heel dicht bij elkaar. Het zijn allebei heilsfeiten. Gebeurtenissen, die spreken van heil en zegen. Ook voor jou? Goede dagen toegewenst.