‘Daleth. HEERE, maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden.’!

— Psalm 25: 4

Asaf zingt: ‘Hoe donker ooit Gods weg moog’ wezen, Hij ziet

in gunst op die Hem vrezen.’ Hebt u daar met Asaf ook weet

van? ‘Maar ach, hoewel mijn ziel dit weet, mijn voeten waren

in mijn leed schier uitgeweken, en mijn treên van ’t spoor der

godsvrucht afgegleên.’ David doet in onze tekst een beroep op

de Verbondsnaam van de HEERE! De IK ZAL ZIJN DIE IK

ZIJN ZAL. Laten wij hiervan leren, dat er in het leven des

geloofs tijden zijn dat je geen hand voor ogen ziet. Een spreekwoord

zegt: ‘Zo genoten en zo toegesloten.’

Laten wij met David meebidden of de HEERE Zijn wegen,

dat betekent Zijn daden in het groot, door Zijn Woord en Heilige

Geest wil bekendmaken. Dat u geleid wordt in de grote

daden Gods, geopenbaard in Zijn Woord: de zondeval, de

zondvloed, de Babylonische spraakverwarring. Door dat kwaad

heen heeft God het goede in het groot uitgewerkt: de moederbelofte,

de regenboog en het spreken in andere talen op het

grote Pinksterfeest. En laten wij met David vragen of de

HEERE Zijn paden, dat betekent Zijn daden in het klein, door

Zijn Woord en Heilige Geest u wil leren. Dat u geleid wordt in

de concrete daden van God in uw omgang met de HEERE

van dag tot dag. En dat is een levenslange les.

Uit de Christenreis van Bunyan weten we dat er onderweg

gevaarvolle zijpaden zijn. Dat moet geleerd worden. En daarom,

ziet u geen hand voor ogen, is het voor u zo duister om in de

richting van de hemelstad voort te gaan? Zing dan vooral dit

lied onderweg:

 

Ja waarlijk, God is Isrel goed,

Voor hen, die rein zijn van gemoed;

Hoe donker ooit Gods weg moog’ wezen,

Hij ziet in gunst op die Hem vrezen.

Maar ach, hoewel mijn ziel dit weet,

Mijn voeten waren in mijn leed

Schier uitgeweken, en mijn treên

Van ’t spoor der godsvrucht afgegleên.