En zij kwamen met haast

— Lukas 2: 16a

Opnieuw een wonderlijk manier van schrijven. Zijn kwamen met haast. Waarom niet: en zij gingen met haast? Beide vertalingen zijn mogelijk op grond van het Grieks. De context bepaalt of het komen of gaan is.  Vertaling is hier dus interpretatie. Ik vind die van de Statenvertaling het mooist. Zij laten ons de herders niet op de rug kijken. Alsof we ze weg zien gaan naar het Kind. Nee zij nemen ons eerst mee naar de kribbe. En van achter de kribbe zien wij de herders komen. Prachtige meditatieve gedachte vind ik dat. Zij komen aan door Goddelijk licht geleid. Vanuit het perspectief van de geboren Verlosser in de kribbe zien we ze komen. We krijgen overigens niet het gevoel dat het lang heeft geduurd voordat ze het Kindeke in de kribbe vonden. Het lijkt er op dat ze linea recta van het veld naar de stal rennen.  Maar waar vind je zo snel het Kind tussen al die stallen en kribbes? In de vertaling valt op dat er staat: de kribbe. Je mag dan ook vertalen ‘hun kribbe’. Ze wisten waar ze Jezus konden vinden. Het Woord uit de hemel was niet mistig. Met eerbied gesproken hun komen naar Jezus is geen puzzelrit of ingewikkelde zoektocht. Hij woord wees Hem aan en zij gaan en komen. Zo werkt de HEERE. Zo werkt Hij doorgaans. Uitzonderingen bevestigen de regel van God. Van achter de voerbak van Gods Woord wijs ik je op Het Brood des Levens! Opnieuw klinkt de oproep van geloof en bekering in jouw leven. Hier is jouw Verlosser. Hij is een geboren Zaligmaker. Wat een zegen als er deze Tweede Kerstdag 2025 in jouw dagboek staat: En hij/zij kwam met haast en vond! Dan mag ik je beloven: dan ben je gevonden!