Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop

— Openbaring 3:20

Dit is natuurlijk een hele mooie tekst, zul je zeggen.  Ja en toch zou ik willen beginnen door te zeggen dat deze tekst ook een ernstige boodschap in zich heeft.  Wanneer iemand aan de deur van een (kerk)gebouw of een huis klopt, betekent dat hij buiten staat. Is dat niet aangrijpend voor deze gemeente van Laodicea, die meent alles te hebben, maar Jezus is niet in hun midden. Jezus staat buiten. Dat kan dus ook! Een gemeente naar Jezus’ naam genoemd die Jezus buiten heeft gezet, want daar komt het op neer. Er is geen plaats voor Jezus, tenminste niet voor Jezus zoals Hij Zich in het Evangelie bekendmaakt. Ze zijn lauw geworden in geestelijk opzicht. Ze menen dat ze in geestelijk opzicht het allemaal in orde hebben. Ze vertrouwen op hun godsdienstigheid en op hun eigen gerechtigheid. Ze hebben alles, zo denken ze. God moet wel heel tevreden met hen zijn. Maar de Heere Jezus kijkt heel anders naar ze. Ze zijn in geestelijk opzicht, naakt, arm, en ellendig. Ze staan nog in hun schuld voor God zonder dat ze het beseffen. Het bloed van Christus heeft voor hen geen echte waarde. Ze hongeren en dorsten niet naar de gerechtigheid van Christus. Dat is erg! Maar toch klopt Hij om binnen gelaten te worden. Dat is Zijn zoekende zondaarsliefde. Zo wil Hij ook in jouw hart en leven binnenkomen. Hij wil je er aan ontdekken hoe arm je bent zonder Hem. Hij laat je zien hoe waardeloos je eigen gerechtigheid en godsdienst is. En als Hij binnenkomt, wil Hij gemeenschap hebben met zulke zonderen bij wie eerst geen plaats voor Hem was Hij klopt ook vandaag nog aan de deur van je hart! Ons hart gaat open wanneer wij luisteren naar Zijn stem.