Want ik heb geleerd vergenoegd te zijn in hetgeen ik ben.

— Filippenzen 4: 11

Jaren geleden was ik in een ver land en reisde ik bijna een hele dag met een bus. In die bus zat er een meisje van een jaar of vijf naast me. Aan haar kleren te zien was ze arm en hadden haar ouders weinig geld. Ik had een rol mentos bij me en gaf het meisje er een. ze was zo dankbaar en nam haar tussen duim en wijsvinger. Heel af en toe nam ze er een lik van. Ze was heel dankbaar en tevreden.

 

Ik nodig je uit vanmorgen opnieuw voor de spiegel te gaan staan. Naast Paulus. Hij heeft geen rijkdommen, geen glansrijke cariere, geen dikke auto en ook geen mooi huis. Toch is hij tevreden.

 

Hij zegt: ‘ik heb geleerd vergenoegd (tevreden) te zijn’. Ja je leest het goed. ‘ik heb geleerd’. Je wordt niet met tevredenheid in je hart geboren. Tevredenheid komt je ook niet aanwaaien. Dat moet je leren. En leren vraagt iets van je. Het kost je wat: Tijd, energie en offers. Het doet veel mensen pijn om hun ontevredenheid af te leren.

 

Hoe is jouw spiegelbeeld? Heb jij dit ook geleerd? Of ben je nog wel eens ontevreden. Mopper je nog regelmatig. Kun je het niet opbrengen om tevreden te zijn. Ontdek je voor de spiegel dat dit ‘teveel gevraagd’ is.

 

Paulus begrijpt dat. Hij heeft veel beproevingen in zijn leven ervaren. Eenzaamheid, afwijzing, roddels, afgunst en het verlies van veel relaties. Maar de Heere zocht hem op. Net zoals Hij Asaf, Job en Paulus bij de hand heeft genomen. Zo wil Hij het jou ook doen. Hij leidt je leven. Hij geeft beproevingen en laat verdriet toe. Wat kan dat pijn doen. Geef dan je leven maar over in Zijn Handen en vraag: Heere, maak mij tevreden.