Want hiertoe zijt gij geroepen, dewijl ook Christus voor ons geleden heeft, ons een voorbeeld nalatende, opdat gij Zijn voetstappen zoudt navolgen

— 1 Petrus 2:21

Als geen ander weet Petrus dat Jezus het zwaard niet wilde. Wij grijpen makkelijk naar het zwaard, dat wil zeggen: wij verdedigen ons zo makkelijk. Dat is in de situatie van de christenslaven, aan wie Petrus schrijft, goed te begrijpen. Die mensen werden verdrukt en vernederd. Hoe makkelijk kun je dan protesteren. Maar nu roept Petrus die christenslaven op om niet het zwaard te pakken, maar de beker te drinken. Dat wil zeggen: gehoorzaam het lijden te aanvaarden dat de Heere hen oplegt. Net als Jezus. Ooit vroeg Hij aan Petrus: De drinkbeker, die Mij de Vader gegeven heeft, zal Ik die niet drinken? Jezus’ drinkbeker was tot aan de rand toe gevuld met lijden, smaad, angst, vloek, verlatenheid. En had Hij die beker verdiend? Nee, nee en nog eens nee!

Maar, het is toch onmogelijk om onrecht te lijden? Jezus heeft Zelf geworsteld in de hof van Gethsémané of de drinkbeker aan Hem kon voorbijgaan. Als mens zag Hij daar enorm tegenop. Maar Hij bad steeds: Niet Mijn wil, maar Uw wil geschiedde.

Je begrijpt wel, dat het navolgen van Zijn voetstappen niet zomaar vanzelf gaat. Juist als het niet gaat, leer je Zijn voorbeeld te volgen. Want als het niet gaat, ben je zondaar. En voor zulke zondaren heeft Jezus geleden. Wat een onrecht is Hem aangedaan. En het geloof zegt: Om mij met God te kunnen verzoenen.

Nu is het de roeping van al Gods kinderen om onrechtvaardig lijden te verdragen, om zo anderen te winnen voor Gods Koninkrijk.

Kun jij de beker uit Vaders hand accepteren als Hij dat wil? Of sla je nog met het zwaard om je heen?