Maar één ding doe ik, vergetende, hetgeen achter is, en strekkende mij tot hetgeen voor is, jaag ik naar het wit, tot den prijs der roeping Gods, die van boven is in Christus Jezus

— Filippenzen 3:14

Misschien vraag je je wel eens af: “Wat is eigenlijk het doel van mijn leven? Waarom ben ik hier nu eigenlijk op aarde?” Het is een terechte vraag. Je bent hier namelijk niet zomaar. Door Gods genade heeft Paulus dat grote doel in zijn leven gevonden. Zijn levensdoel is het volmaakt liefhebben van de Heere. Daar jaagt, daar verlangt hij naar. Paulus gebruikt het voorbeeld van een renbaan. De hardlopers lopen zo hard als mogelijk en hebben maar één doel voor ogen: de eindstreep halen. Ze kijken niet om zich heen, niet naar achteren: ze verliezen dan snelheid en zullen uiteindelijk de wedstrijd verliezen. Zoals een hardloper naar de eindstreep uitkijkt, zo heeft Paulus zijn oog op de volkomen zaligheid. Dáár is het hem om te doen. Dat is het ene doel van heel zijn leven geworden: volmaakt voor God zijn. Die volmaaktheid is alleen in de Heere Jezus te vinden. En daar jaagt Paulus naar.

Hoe is dat bij jou? Waar jaag jij naar? De schatten van deze wereld? Die gaan voorbij. Eer, roem, een mooie carrière? Die zijn tijdelijk. Of jaag jij, door genade, naar Gods heerlijkheid? Is het ook jou grote verlangen om de Heere volmaakt te kunnen dienen? Zoek jij de volkomen zaligheid in Christus Jezus, omdat Hij de belangrijkste in je leven geworden is? Misschien moet je eerlijk zeggen: “Nee, dat is mij niet zo”. Belijdt het de Heere dan maar biddend, opdat Hij het anders zou maken in je leven.