1. Zo legt dan af alle kwaadheid, en alle bedrog, en geveinsdheid, en nijdigheid, en alle kwaadsprekerijen;
2. En, als nieuwgeboren kinderkens, weest zeer begerig naar de redelijke onvervalste melk, opdat gij daardoor moogt opwassen;
3. Indien gij althans gesmaakt hebt, dat de Heere goedertieren is.

— 1 Petrus 2: 1-3

Petrus schrijft een brief. Een brief uit Babylon (in het huidige Irak) aan de gemeenten in Noord-Oost Turkije, toen Klein-Azie geheten. Een brief waarin hij hen moed in spreekt (in het lijden) en richting wijst. Richting hoe zij hebben te leven. Leg dan af, zegt Petrus is vers 1. Letterlijk staat er: doe die (vuile) kleding (van de zonden) uit. Doe die zonden weg uit je leven. Welke zonden? Alle (vormen van) kwaadheid (of slechtheid), alle (vormen van) bedrog en valsheid, dat schijnheilige in je leven (je anders of beter voordoen dan je bent), de boosheid en jaloersheid in je leven en alle (vormen van) kwaadsprekerijen. Afleggen. Uitdoen. Wegdoen! Dat is het negatieve.

En wat moeten deze mensen dan WEL doen? Wel, verlangen naar de onvervalste melk (zonder bedriegerijen) en de redelijke melk. Net als een pasgeboren baby verlangt naar melk, zo moeten zij verlangen naar melk (dat is het Woord van God) om te groeien en te proeven dat de Heere goed is.

 

Heb jij in het Woord van God of tijdens een preek vanuit Gods Woord al geproefd en gesmaakt dat de Heere goed is? Heb je die goedheid van God ervaren en met ogen van het geloof gezien? Psalm 119 zingt: “Uw woord kan mij, ofschoon ik alles mis, Door zijnen smaak, èn hart èn zinnen strelen (vers 84)”. Zing je het mee vandaag?