Want de profetie is voortijds niet voortgebracht door den wil eens mensen, maar de heilige mensen Gods, van den Heiligen Geest gedreven zijnde, hebben ze gesproken.

— 2 Petrus 1:21

De dagtekst van vandaag brengt ons bij het tot stand komen van de Bijbel. Ook daarin is het werk van de Heilige Geest onmisbaar geweest. God heeft rechtstreeks gesproken, zoals in het geven van de Tien geboden. God heeft ook rechtstreeks tot mensen gesproken en deze mensen hebben vervolgens tot andere mensen gesproken. Zo is de wil van God bekend gemaakt. Dit geldt voor de profeten. Maar God heeft ook gesproken door mensen en daarbij zijn de mensen ten volle ingeschakeld. We kunnen hierbij denken aan de Psalmen, geschiedenissen en ook de apostolische brieven in het Nieuwe Testament. Zonder iets af te doen van het volledig spreken van God in zulke gedeelten zien we ook menselijke accenten. Hierin is de Heilige Geest zichtbaar als werkzaam in de Bijbelschrijvers die hun eigen accenten leggen. Zonder hiermee in een enkele zin schijnbare tegenstrijdigheden in de Bijbel te willen verklaren ligt in deze werkzaamheid wel een stukje rust, wanneer Bijbelgedeelten elkaar lijken tegen te spreken. Het is de Heilige Geest die bijvoorbeeld in de opstandingsgeschiedenissen elke evangelist zijn eigen invalshoek laat beschrijven. Zo komen er verschillende geschiedenissen naar ons toe die met elkaar het machtige handelen van God in de geschiedenis beschrijven en aan het hart leggen. Zo leggen bijvoorbeeld Paulus en Jakobus elk hun eigen accenten op het feit dat een goddeloze alleen door het geloof zal leven. De Bijbelschrijvers zijn door de Heilige Geest bekwaam gemaakt om alles zich zo te herinneren en zo te beschrijven dat steeds iets oplicht van Gods handelen in mensenlevens. Op deze manier is de Bijbel Gods levende stem tot ons.