God dan de tijden der onwetendheid overgezien hebbende, verkondigt nu alle mensen alom dat zij zich bekeren.

— Handelingen 17:30

Paulus is vanuit Berea in Athene aangekomen. Het wachten is nu op de komst van Silas en Timotheüs. Hij wandelt de stad door. Al wandelend maakt hij kennis met het afgodische karakter van de stad. Wat een afgodsbeelden en -altaren staan er in deze stad. Wat een afgoderij! Een heilige verontwaardiging maakt zich van hem meester. Tegelijk brandt hij van ijver om de ware God te verkondigen.

Zo raakt hij in gesprek met een aantal Atheense wijsgeren. Sommigen vinden het maar flauwekul wat Paulus vertelt. Anderen nemen hem meer serieus. Laatstgenoemden nemen Paulus mee naar de Areopagus. Daar zegt hij een altaar gezien te hebben met het opschrift: ‘De onbekende God’. Deze God – Die u dient hoewel u Hem niet kent – verkondig ik u!

Paulus spreekt over de Schepper van de hemel en de aarde. Deze God verkondigt nu álle mensen – alom (overal) – dat zij zich moeten bekeren.

Deze oproep tot bekering wordt nog klemmender in het perspectief van het komende oordeel: ‘Daarom dat Hij een dag gesteld heeft, op welke Hij de aardbodem rechtvaardig zal oordelen, door een man, Die Hij daartoe geordineerd heeft, verzekering doende aan allen, dewijl Hij Hem uit de doden opgewekt heeft.’ Deze boodschap is nog steeds actueel. Bekering is nodig. En dat in het licht van het oordeel dat komt! Haast je en vlied (vlucht voor) de toekomende toorn!