Toen antwoordde Eli en zeide: Ga heen in vrede, en de God Israëls zal uw bede geven, die gij van Hem gebeden hebt.

— 1 Samuël 1:17

Het is eigenlijk geen wonder dat de sfeer in het gezin van Elkana niet goed is. Elkana heeft twee vrouwen: Peninna en Hanna. Het is mogelijk dat Elkana een tweede vrouw genomen heeft omdat Hanna onvruchtbaar was, maar toch: het blijft zonde! Dat het vaak gebeurde in die tijd is geen excuus. Zeker als Leviet had Elkana een beter voorbeeld moeten geven! Trouw gaat hij drie keer per jaar naar Silo om de feesten bij te wonen en te offeren. Zo ook deze keer. Daarin is hij wél een voorbeeld voor ons. Je laat je plaats in de kerk toch niet onnodig leeg? Een gemiste kans … Elkana geeft Hanna een extra groot en mooi stuk vlees. Peninna ziet met jaloersheid toe. Het is duidelijk dat Elkana het meeste houdt van Hanna. In haar afgunst treitert Peninna – op school noemen we dat tegenwoordig pestgedrag – Hanna met haar onvruchtbaarheid. Hanna is daardoor intens verdrietig. Ze eet niet of nauwelijks. Elkana probeert haar te troosten: ‘Ben ik u niet beter dan tien zonen?’ Als Elkana klaar is met eten, staat Hanna op en gaat naar de tabernakel. Ze stort haar hart uit voor de Heere en bidt om een zoon. Ze belooft de Heere als ze een zoon krijgt hem af te staan voor de dienst van de Heere. Hij zal een Nazireeër zijn. Eli ziet haar lippen bewegen, maar hoort verder niets. Het is gebruikelijk om in de tabernakel hoorbaar te bidden. Eli denkt daarom dat ze dronken is en gebiedt haar om haar roes ergens anders uit te gaan slapen. Hanna maakt Eli duidelijk dat ze niet gedronken heeft, maar haar ziel heeft ‘uitgegoten voor het aangezicht des Heeren’. Nu wenst Eli haar de zegen van de Heere toe. De Heere heeft haar gebed verhoord. Een heel andere vrouw komt thuis; vanaf deze dag is Hanna niet langer de vrouw, die een toonbeeld is van verdriet. Leert de geschiedenis van Hanna ons niet om naar de Heere te vluchten met wat mensen ons ten onrechte aandoen? Werp al je bekommernis (alle zorg) op Hem!