Indien wij alleenlijk in dit leven op Christus zijn hopende, zo zijn wij de ellendigste van alle mensen.

— 1 Korinthe 15:19

Waarom zou iemand christen worden voor alleen dit leven? Nee, in dit leven is er niets aangenaams om een kind van God te zijn. Om het maar hedendaags te zeggen: geloven is niet leuk, het is niet fijn.

En toch is het een groot voorrecht om door het geloof verenigd te zijn met Christus, want het is Pasen geweest. Een christen heeft in Christus ook het toekomende leven. Als de wereld zijn portie op heeft, begint het voor Gods kind pas ten volle. Daarom zijn zij de gelukkigste van alle mensen. Christenen zijn geen afgestompte mensen, maar mensen met een uitzicht, dat door niets kan overtroffen worden. Zij zijn wedergeboren tot een levende hoop. Soms is die hoop sterker, soms zwakker, maar toch altijd werkzaam. Dat komt door de kracht van Christus’ opstanding.  De hoop overtuigt de ziel, dat God doen zal wat Hij heeft beloofd, al schijnt het nog zo onmogelijk. Het open graf getuigt immers van de volkomen betaling door Christus. Een christus voor dit leven, is een christus die ons helpt tot aan de dood. Maar de levende Christus brengt tot over de dood, in het nieuwe Jeruzalem. Ja, Christus’ opstandingslichaam staat er zelfs garant voor dat de Zijnen met een verheerlijkt lichaam op de nieuwe aarde zullen wonen en Zijn bruiloft zullen vieren. Ben jij daarbij?