Bevestig Uw toezegging aan uw knecht die Uw vreze toegedaan is.

— Psalm 119:38

Leven met God is luisteren naar Zijn gebóden. Je zou nu kunnen denken dat het dienen van de HEERE bestaat in allerlei regels en normen. En die kant zit er ook aan. Dat vraagt in onze tijd extra aandacht, nu de grenzen tussen goed en kwaad vervagen. Zo van: als ik ergens een goed gevoel bij heb, is het Gods wil.

Anderzijds ligt een wettisch leven op de loer: als ik me maar aan bepaalde regels houd ben ik een goed christen.

 

Maar de dagtekst noemt iets wat aan Gods geboden vooráfgaat: de toezegging van de HEERE. God heeft iets groots beloofd. Ook aan jou bij je doop. Je kreeg het teken en zegel van Gods genadeverbond. Daar heb je niet om gevraagd; dat is over je beschikt. De HEERE was je vóór in alles wat je voor Hem hebt gedaan. Gods verbond is belofte en eis: de belofte van heil in Christus en de eis van gehoorzaamheid aan Zijn geboden, een leven in Zijn wegen. In deze volgorde!

 

Gods belofte, Zijn toezegging gaat vóórop. Bóven de Wet staat: ‘Ik ben de HEERE, uw God.’ De HEERE dienen doe je niet uit jezelf. Gods toezeggingen wekken je vertrouwen en doen je hopen op God. In vers 15 zegt Hij: ‘Uw toezegging heeft mij levend gemaakt.’ Hier vraagt Hij of de HEERE Zijn toezegging wil bevestigen, vastmaken. Een belofte vraagt om herhaling en om een garantie.

 

Denk aan de sacramenten, Doop en Avondmaal: tekenen van en zegels op wat God heeft beloofd. Gods toezegging geeft grond voor het gebed om alles wat je nodig hebt: ‘Eist van Mij vrijmoedig, op Mijn trouwverbond, al wat u ontbreekt.’

 

Zet je voet maar tussen de deur bij de HEERE! Dat is niet brutaal voor een knecht, die de HEERE in Zijn dienst genomen heeft en helemaal op Hem aangewezen is; nog minder voor een kind, dat de HEERE Zelf aangenomen, geadopteerd heeft!