… die Zijn getuigenissen onderhouden, die Hem van ganser harte zoeken;

— Psalm 119:2bc

Psalm 119 spreekt over het leven van de ware rust. In het deel van de tekst voor vandaag staan nog twee kenmerken van het leven van iemand die welgelukzalig is. Naast wat wij gisteren zagen, is dit ook een leven van het onderhouden van Gods getuigenissen. Het woord getuigenissen heeft te maken met een verbond. Een verbond bestaat uit onderlinge afspraken. Bijvoorbeeld een huwelijk is een verbond dat bestaat in wederzijdse verplichtingen. Maar deze verplichtingen worden niet als een last ervaren, omdat er sprake is van liefde.

 

Het woord getuigenissen wijst op de nieuwe gehoorzaamheid, waartoe wij in de doop verplicht zijn (zie het doopformulier). Het woord getuigenissen wijst op de dagelijkse bekering. Het volk Israël had deze getuigenissen gekregen om te weten hoe zij als heilig volk concreet rein zouden kunnen leven. Dat geldt in onze tijd niet minder. Ook het Nieuwe Testament roept op om heilig en rein te leven. Heilig betekent los van de wereld en verbonden met God. Rein betekent dat er geen zondevuil te bekennen is. Zijn getuigenissen bewaren is dan een leven, waarin je niets wilt doen of zeggen, waarin de Heere niet kan meegaan.

 

Daar vloeit dan gelijk het vierde kenmerk uit voort. Wie zich heilig en rein wil bewaren, die zoekt de Heere en wat bij Hem hoort met Zijn hele hart. Waar een meisje haar aanstaande man echt liefheeft, wil ze zichzelf rein en heilig bewaren voor haar man. En dat doet ze niet voor zichzelf, maar voor hem. Zo is het in het leven van het geloof. Het gaat je om de Heere, je kunt Hem niet meer missen en daarom wil je jezelf heilig en rein bewaren.