Gij zult ook een verzoendeksel maken van louter goud; (…) Gij zult ook twee cherubim van goud maken; van dicht goud zult gij ze maken, uit de beide einden des verzoendeksels.

— Exodus 25:17-18

Nog een keer de aandacht gericht op dat bijzondere deksel op de ark. Het heet verzoendeksel, omdat op de Grote Verzoendag het bloed van het offerdier daarop gesprenkeld werd. God Zelf had dit middel aangewezen om verzoening voor de zonden van het volk te bewerken. Het Hebreeuwse woord hiervoor heeft te maken met bedekken. De zonden worden bedekt. Als God ernaar kijkt, ziet Hij niet meer onze zonden, maar het bloed van het Lam.



De engelen snappen het niet. Zij die zo dicht bij de troon van God zijn, zij die zo onder de indruk zijn van Gods heiligheid, zij die zo overtuigd zijn van Gods rechtvaardigheid dat zij de veroordeling van de gevallen engelen billijken, zij kijken met verbazing naar dat verzoendeksel. Hoe is het mogelijk dat deze God met dit volk van doen wil hebben? Zij zijn begerig om in deze dingen in te zien, schrijft Petrus (1 Petr. 1:12). In dit evangelie van verzoening door voldoening.

 

Van dat heilgeheim leeft de kerk. Het is onnaspeurlijke rijkdom (Ef. 3:8). Het doet de engelen in jubelzangen uitbreken. Maar de lofzang van de verlosten is dieper. Ja, de engelen bewonderen God. Maar de verlosten delen in Zijn onverdiende genade. Het verzoendeksel heeft in de Engelse Bijbelvertaling een bijzondere naam: het heet mercy seat. Troon der genade. Inderdaad, zo is het: door het verzoenend bloed kan Gods troon genadetroon heten.  Laat ons dan, ziende op de Hogepriester, met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden, om geholpen te worden te bekwamer tijd (Hebr. 4:16).