Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde! Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving. Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.

— Psalm 2:10-12

Het is het einde van de week en het einde van de Psalm. Nu de vraag: wat wil de HEERE nu? Met de koningen? Me de volken? Met jou?

God wijst Zijn Gezalfde Koning aan. Zodat de mensen, Jood en heiden, refo of van de wereld, opstandelingen en zij die de leegheid zoeken, zich laten onderwijzen en deze Koning en HEERE gaat dienen, met vreze (respect), met vreugde en met ontzag. Want die Koning is de Zoon van God.



Jezus, de Messias, de Koning wordt aangewezen. En wat jij moet doen, is Hem kussen. Voordat Zijn toorn (boosheid) ontbrandt en wij op onze levensweg vergaan. Kus de Zoon! Dat is een bevel. Gericht op jouw behoud.



Wat is dat: de Zoon kussen? Dat is voor Hem neerknielen. Laat Hij jouw leven regeren, sturen en vervullen. Kniel voor Hem neer, dat betekent: buig voor Hem. Geef je verzet op. Erken Hem als Koning. Stop alle vijandelijkheden tegen die Koning. Lever je wapens van verzet in. Stop met de ijdele en lege dingen van deze tijd. Stop met je verzet en opstand tegen deze Koning. Kus de voeten van die Koning. Erken Hem als Heerser over jouw leven.



Waarom zou ik dat doen? Omdat je anders vergaat als Hij maar een klein beetje van Zijn toorn en macht laat zien. En: omdat Hij je roept. Uitnodigt. Om te knielen. Om te kussen. Om te buigen. Om gezalfd te worden. Om zalig te zijn. Want wie op Hem vertrouwen, die zijn welgelukzalig! Geloof je dat?



Je wilt toch niet vergaan? Je wilt toch niet kapotgeslagen worden? Je wilt toch leven? Eeuwig leven? Eeuwige rust en vrede?

Kus de Zoon en vertrouw op Hem. Dan ben je zalig. Wel-geluk-zalig. Vol van geluk. Wie wil dat nu niet? Wees verstandig. Kus de Zoon.