Toen beval Belsazar, en zij bekleedden Daniël met purper, met een gouden keten om zijn hals, en zij riepen overluid van hem, dat hij de derde heerser in dat koninkrijk was. In dienzelfden nacht, werd Belsazar, der Chaldeeën koning, gedood.

— Daniël 5:29-30

In het paleis van koning Belsazar zit de stemming er goed in. Het feestgedruis komt je tegemoet. In een halfdronken bui bralt de koning het bevel dat de vaten van het Huis des HEEREN gebruikt moeten worden. De koning laat zich zelfs ná een Goddelijk handschrift niet stoppen. Hij misrekent zich echter met de God van Israël en komt diezelfde nacht droevig ten einde.

 

Misschien kijk jij ook weleens te diep in het glaasje en doe je in een dronken bui vreemde dingen. Hopelijk schaam je jezelf daarvoor en vraag je de Heere om vergeving voor deze dwaze daden. Probeer te leren van de geschiedenis van Belsazar! Maar, zeiden sceptici ooit, Belsazar heeft helemaal niet bestaan. Er is namelijk nog nooit bewijs gevonden dat Belsazar koning van de Chaldeeën geleefd heeft. Hoe zit het?

 

Tijdens opgravingen van de tempel voor de maangod Sin in Ur kwam er een stenen cilinder aan het oppervlak. Sindsdien staat de cylinder bekend als de ‘Cylinder van Nabonidus’. Een deel van de tekst op de cilinder luidt: ‘…voor mij, Nabonidus, koning van Babylon, bescherm mij voor zonden tegen u, godheid (…) en voor Belsazar mij eerstgeboren zoon, mijn eigen kind…’. Belsazar was dus een zoon van koning Nabonidus. Deze koning was geruime tijd afwezig, waarom is niet helemaal duidelijk, en liet de regering van de stad over aan zijn zoon Belsazar. Babel werd veroverd door de Perzen en Belsazar werd gedood. De uitgevoerde belofte van ‘derde heerser’ was van korte duur, maar past hier goed bij, namelijk heerser ná Nabonidus en Belsazar.