“(…) Ik sterk u (…)”

— Jesaja 41:10c

Hoe moeilijk kan het zijn om door sommige moeiten heen te komen. Je voelt je zwak en krachteloos in jezelf. Je kunt bang zijn om in de diepten ten onder te gaan. Om uit te glijden. Zo kan het geestelijk ook wezen. Als je het leven met de Heere kent dan zul je ook bestrijdingen meemaken. Dan kunnen er verzoekingen op je levensweg gebracht worden. Als je dan ziet op je eigen kracht en mogelijkheden, dan kan je bevreesd zijn om in de geestelijke strijd ten onder te gaan.

Toch mogen Christus’  gelovigen dan hoop hebben. “Ik sterk u”, zo lezen we in de tekst van vandaag. De Heere bemoedigt Zijn volk dat grote moeiten mee moet gaan maken. Zijn gelovigen zijn bevreesd om ten onder te gaan. Maar de Heere zegt het toe: “Ik sterk u”. Hij is Degene die hen de kracht geeft en wel zo dat zij standvastig staande zullen blijven. Dat komt niet door hun eigen kracht. Nee, de Heere sterkt hen. Hij draagt hierin Zijn zorg voor hen. Hij geeft “hun moed en krachten, die hopend op Hem wachten” (Ps. 31:19, ber.).

Wanneer jij door het geloof met Christus bent verbonden, dan mag je gelovig weten en vertrouwen dat Hij ook jou sterkt. Dat Hij je de moed en kracht wil schenken om in Zijn dienst staande te blijven. Ondanks alles wat er op jou afkomt. Maar Hij wil je ook de sterkte geven om moeilijke wegen en verdrukkingen mee te kunnen maken.  Wat een troost: voor Hem hoef je niet sterk te zijn. Hij wil juist in jouw zwakheid naar je omzien.