Ziet ook de schepen, hoewel zij zo groot zijn, en van harde winden gedreven, zij worden omgewend van een zeer klein roer, waarhenen ook de begeerte des stuurders wil. Alzo is ook de tong een klein lid, en roemt nochtans grote dingen. Ziet, een klein vuur, hoe groten hoop houts het aansteekt. De tong is ook een vuur, een wereld der ongerechtigheid; alzo is de tong onder onze leden gesteld, welke het gehele lichaam besmet, en ontsteekt het rad onzer geboorte, en wordt ontstoken van de hel. Want alle natuur, beide der wilde dieren en der vogelen, beide der kruipende en der zeedieren, wordt getemd en is getemd geweest van de menselijke natuur. Maar de tong kan geen mens temmen; zij is een onbedwingelijk kwaad, vol van dodelijk venijn. Door haar loven wij God en den Vader, en door haar vervloeken wij de mensen, die naar de gelijkenis van God gemaakt zijn. Uit denzelfden mond komt voort zegening en vervloeking. Dit moet, mijn broeders, alzo niet geschieden. Welt ook een fontein uit een zelfde ader het zoet en het bitter? Kan ook, mijn broeders, een vijgeboom olijven voortbrengen, of een wijnstok vijgen? Alzo kan geen fontein zout en zoet water voortbrengen. 

— Jakobus 3:4-12

Jakobus gebruikt twee voorbeelden om het gebruik en misbruik van de tong te illustreren. In vers 4 gebruikt hij het voorbeeld van een roer. Een klein roer is in staat een mammoettanker te laten gehoorzamen. Wanneer alles in orde is, gehoorzaamt het roer aan de bevelen van de stuurman. Onze tong is ook een klein lid, een klein lichaamsdeel. In vers 5 en 6 neemt de schrijver het beeld van een vuur. Hoeveel onheil kan één lucifer aanrichten? Hele huizen, fabrieken, bossen worden in de as gelegd door het onbedachtzaam omgaan met vuur.



Zo is de tong ook! De tong bergt een wereld van boosheid in zich. En als de tong losbarst, berg je dan maar. Dat is al bij onze geboorte begonnen (vers 6), zodra we onze tong kunnen roeren, laat dit onbedwingelijk kwaad zich al horen. En de duivel vindt bij jou en bij mij genoeg aanknopingspunten om dit vuur aan te wakkeren. Van nature heeft de mens macht over alles wat leeft, maar de tong is niet te bedwingen. Weet je dat onze tong een dodelijke uitwerking heeft? Lees Romeinen 3:13 en 14 maar: ‘Hun keel is een geopend graf; met hun tong plegen zij bedrog; slangenvenijn is onder hun lippen; welker mond is vol van vervloeking en bitterheid.’



Wellicht had je niet gedacht, dat je tong zoveel kan aanrichten, daarom is het goed om jezelf af te vragen: maak ik me daaraan ook schuldig. Jakobus houdt ons een spiegel voor. Het is goed om deze zaken ter harte te nemen. Op het ene moment God loven en prijzen en op het andere ogenblik een mens, die naar Gods beeld geschapen is, vloeken? Als je een mens vervloekt, onteer je God, want de sporen (zaadjes) van het beeld van God zijn nog over. Ons spraakvermogen zorgt ervoor dat we boven het dier verheven zijn. Hoe gedragen we ons als het over onze tong gaat?