En ziet, Boaz kwam van Bethlehem, en zeide tot de maaiers: De HEERE zij met ulieden! En zij zeiden tot hem: De HEERE zegene u! Daarna zeide Boaz tot zijn jongen, die over de maaiers gezet was: Wiens is deze jonge vrouw?

— Ruth 2:4-5

Lezen: Ruth 2:1-9



Daar zit je dan. Twee arme vrouwen. Niets in huis. Geen liefde van de buurt. En buiten is de overvloed. Ruth stelt voor om op zoek te gaan naar eten. Als Naomi zegt: 'Ga, mijn dochter', klinkt dat niet enthousiast. Maar de buitenlandse Ruth gaat. Dapper. Ze heeft beleden bij Gods volk te willen horen en bij de God van het volk. En zo komt ze door Gods leiding terecht op de akker van Boaz. Boaz is een gelovig man. Dat blijkt in woord en daad als we hem tegenkomen op de werkvloer.

 

Hoewel zijn groet op zichzelf niet uitzonderlijk is, wordt de hele sfeer op de werkvloer van Boaz hier uitgetekend; alsof er een kerkdienst begint, midden in de week, midden in de drukte van de oogst! Daar gaat een goed getuigenis vanuit. Alles wordt gestempeld door het dienen van God. Dat doet weldadig aan. Goed om daar een voorbeeld aan te nemen als je werk hebt. Niet alleen dat je woorden door het dienen van God gestempeld worden, maar net als bij Boaz ook je daden.

 

Kijk maar: Boaz ziet een vrouw op zijn akker die hij nog niet eerder zag. Hij ontdekt haar sociale nood: ze is buitenlander, een arme weduwe ook nog. En in plaats van dat hij iets zegt als: 'die hebben we er al genoeg', zegt hij tegen haar dat ze vooral op zijn akker moet blijven. Bovendien beschermt hij haar tegen mogelijk ongewenste acties van zijn knechten. Kortom: Boaz heeft oog voor Ruth, voor haar kwetsbaarheid, armoede en nood. En hij helpt! Dat is een prachtige trek aan Boaz. Hij lijkt op zijn grote Zoon: de Heere Jezus. Die heeft dat volmaakt gedaan, zodanig dat vreemdelingen, naakten, armen en blinden door het geloof in Hem en Zijn werk aangenomen worden tot kinderen van God.