Het is genoeg.

— 1 Koningen 19:4b

De profeet Elia ziet het niet meer zitten. Hij vraagt aan de Heere zelfs om te sterven. ‘Het is genoeg.’ Hoe komt deze profeet zover? De vorige dag heeft hij zulke grote dingen meegemaakt. Met vierhonderd Baälpriesters stond hij op de Karmel. Daar heeft hij het volk voor de keus gesteld: de Heere of Baäl. En toen de Heere door vuur uit de hemel het offer verteerde, heeft het volk geroepen: ‘De Heere is God.’ Daarna heeft Elia gebeden om regen en er kwam regen.

 

Nu zit de profeet diep in de put. Koningin Izebel wil hem laten doden, net zoals hij de Baälpriesters heeft laten doden. Elia is het vertrouwen op zijn God totaal kwijt. Voor hem hoeft het niet meer. Hij is burn-out, opgebrand.

 

Misschien herken je het. Bij anderen of bij jezelf. Door verschillende tegenslagen heb je de laatste reserves verbruikt en je kunt er niet meer tegenop. Je kon heel wat aan, maar nu is de rek eruit. Voor jou hoeft het niet meer.

 

Tegen allen die het psychisch moeilijk hebben, zeggen we met klem: maak er zelf nooit een eind aan! Dat deed Elia ook niet. Hij vroeg aan de Heere om er een eind aan te maken. Niet omdat hij verlangde naar de volmaakte en volzalige gemeenschap met God, maar omdat hij levensmoe was. Beter had Elia in z’n gebed erbij kunnen vragen: ‘Heere, helpt u mij toch verder, nu ik het niet meer zie zitten.’ Want nooit is de nood groter dan deze Helper. Vlucht naar Hem!                                                                                                                        

 

Lezen: 1 Koningen 19:1-8