En hebt hem met eer en heerlijkheid gekroond.

— Psalm 8:6b

Heb je er weleens bij stilgestaan dat de mens op een andere wijze geschapen is dan alle andere dingen? Al het andere schiep God door Zijn Woord. Hij sprak en het was er. Maar de eerste mens formeert Hij door Zijn hand uit het stof der aarde. Daarna blaast God de adem in zijn neusgaten en zo is Adam tot een levende ziel geworden. De schepping van de mens is heel persoonlijk en heel bijzonder. Daarom wordt in Genesis 2 de schepping van de mens uitvoerig herhaald. Ook hoe God Eva uit een rib van Adam geschapen heeft, mogen we niet vergeten.

 

De mens is de kroon op Gods schepping. David kan er in zijn loflied op de Schepper in Psalm 8 niet over uit: ‘Gij hebt hem een weinig minder gemaakt dan de engelen, en hebt hem met eer en heerlijkheid gekroond.’ De mens is het pronkjuweel van de schepping. Iets mooiers was er niet.

 

Door de zondeval hebben we ons van deze eer en heerlijkheid beroofd. De mens is nu een geschonden pronkjuweel, waard om weggeworpen te worden. Maar als we overpeinzen hoe wonderlijk ons lichaam in elkaar zit en daarbij een medische encyclopedie inzien, dan blijft de mens een juweel, een wonder. De medische wetenschap kan het nog steeds niet allemaal bevatten en doorgronden.

 

In Zijn genade gedenkt en bezoekt de Heere ook vandaag nog geschonden pronkjuwelen. Om ook jou door Zijn Woord en Geest in de weg van het wonder te hechten aan de Middelaarskroon van Koning Jezus.                                                                                                  

 

Lezen: Genesis 2:7-9; 15-25