…onder de mensen, ja, ook de wederhorigen...

— Psalm 68:19e

Vanuit Psalm 68:19 mocht gisteren al het evangelie klinken dat de Heere Jezus naar de hemel is gegaan, niet om te ontvangen, maar om uit delen. En we hebben ook gehoord wat Hij uitdeelt: gehoorzaamheid, de betaling, de verzoening, de rechtvaardigheid, de heiligheid en de Heilige Geest van levendmaking, vernieuwing en volharding. Wanneer een mens zichzelf bij het ontdekkende licht van de Heilige Geest heeft leren kennen, kan hij denken dat zo’n klein en zondig mens deze nooit zou kunnen ontvangen. Maar het ware geloof laat Gods Woord, Gods Woord. Het staat er: onder de mensen, of letterlijk: onder de mens. Dit wil zeggen geen mens uitgezonderd!

 

Dit wil absoluut niet zeggen dat ieder mens deze gaven automatisch ontvangt en dan weer verder kan leven. Het wil wel zeggen dat niemand uitgezonderd is om deze gaven te ontvangen. Het eigen Woord van God geeft de mens grond om in gebed tot de troon van de genade te gaan. Op dit troon zit immers Jezus Christus, Die ten hemel gevaren is om uit te delen van wat Hij heeft verdiend. Ieder die tot deze troon van de genade gaat, zal ontvangen. Toch zit er mogelijk nog een ‘ja, maar…’: je merkt in je eigen hart dat er nog zoveel vijandschap en afkeer, verzet en tegenstand is.

 

Juist dan laat de tekst een diep wonder zien. Er staat niet alleen dat Christus Zijn gaven uitdeelt aan ieder; er staat nog speciaal achter: …ook de wederhorigen. Dit moeilijke woord betekent tegenstribbelende, koppige mensen. Dat is nu het diepe wonder van genade. Christus heeft de doodsvijanden overwonnen om tegenstribbelende mensen niet dood te slaan, maar levend te maken en Zijn gaven uit de delen: dat is de ruimte voor ieder die heeft leren belijden vanuit zichzelf een tegenstribbelende vijand van God te zijn.