Als zij nu de opstanding der doden hoorden, spotten sommigen daarmede; en sommigen zeiden: Wij zullen u wederom hiervan horen. En alzo is Paulus uit het midden van hen weggegaan.

— Handelingen 17:32,33

Alle mensen die ooit geleefd hebben en op het moment van Christus’ wederkomst nog leven, zullen geoordeeld worden. Ook jij en ik… En het zal een rechtvaardig oordeel zijn! Het oordeel dat zich daar zal voltrekken op de wolken. Onbegrijpelijk voor ons verstand, maar de Schrift is er wel duidelijk over.

 

Pogingen om te berekenen hoeveel vierkante kilometer nodig is om al die miljarden mensen een plaatsje te geven, zijn dan ook volstrekte onzin. ‘Wij’, zegt de apostel, ‘zullen opgenomen worden in de wolken, de Heere tegemoet.’ Het oordeel komt. Het zal zéker gebeuren. Zo zeker als Jezus is opgewekt uit de doden.

 

In dat licht krijgt de oproep tot bekering zo veel betekenis. Zijn wij bereid?! Al weten we het tijdstip niet en moeten we daar ook niet naar gissen, we moeten wel letten op de tekenen der tijden. Is het Evangelie niet bijna onder alle volken gepredikt? Is er geen sprake van de grote afval? Kerkverlating is in onze tijd aan de orde van de dag. Hoeveel mensen verlaten niet de kerk? Is de ongerechtigheid niet aan het vermenigvuldigen? Is er ooit een tijd geweest dat de zonde zo openlijk werd uitgeleefd? Kijk maar om je heen. Er valt meer te noemen. Maar het is duidelijk. De voetstappen van de komende Christus worden gehoord. Ook tot jou komt de boodschap: Bekeer je!

 

In Athene heeft de prediking een heel verschillende uitwerking. Er zijn mensen die ermee spotten. Vooral als het gaat over de opstanding uit de doden. Er zijn anderen die zeggen: we zullen wederom hiervan horen. Gelukkig zijn er ook die geloven. Onder hen is Dionysius, de Areopagiet. En een vrouw met de naam Damaris. En anderen met hen. Er ontstaat in Athene een gemeente – wel klein, maar toch. De

prediking leidt tot geloof en bekering. Wat is de uitwerking bij jou?