Zo nam de Heere God de mens en zette hem in de hof van Eden om die te bouwen en die te bewaren.

— Genesis 2:15

Onze verantwoordelijkheid is: zorgvuldig met Gods schepping omgaan. Rentmeester zijn is iets heel anders dan uit de schepping zien te halen wat erin zit. Bijvoorbeeld wat betreft het gebruik van energiebronnen en wat betreft het beheer van water. Uitputting van de natuurlijke hulpbronnen kan en mag niet. Denken we wel voldoende aan de komende generaties?

 

Het is toch zo langzamerhand wel duidelijk dat de wijzigingen in het klimaat ook een gevolg zijn van een tekortschietend rentmeesterschap? Hoe functioneer jij persoonlijk als rentmeester? Ga je zorgvuldig om met de schepping? Of gooi je je afvalblikjes

– om maar iets te noemen – met een wijde boog in de struiken? En laat je de kraan – uit gemakzucht – maar lopen als je je tanden poetst?

 

Knal je rond oud en nieuw een vermogen de lucht in en laat je je leefomgeving vervuild achter? Wat denk je, kun je dat verantwoorden

tegenover je Schepper, Die je vriendelijk nodigt en zegt: denk aan je Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen

komen en de jaren naderen waarvan je zult zeggen: ik heb geen lust in dezelve? Er komt een dag dat je verantwoording moet afleggen: geef rekening van uw rentmeesterschap.