En deze zullen gaan in de eeuwige pijn; maar de rechtvaardigen in het eeuwige leven.

— Mattheüs 25:46

Velen geloven niet (meer) in de hel. Het is voor hen onverdraaglijk dat geliefden daar zouden zijn. Dat laatste is een les voor ons! Laten wij nú over de ernst van de hel nadenken voor ons en voor onze naasten. Red degenen die ten dode wankelen, zegt Salomo. De hel ontkennen is een leugen. De Bijbel spreekt er indringend over. Niemand minder dan Jezus Zelf waarschuwt dat een leven in de zonde uitloopt in de eeuwige dood. Daarom worden wij opgeroepen tot bekering. Dat is een bevel! Een bevel tot ons eeuwig welzijn! De Bijbel spreekt over de hel in beelden. Er is sprake van een onuitblusselijk vuur. Vuur is verwoestend en verslindend. De pijn  van verbranden is verschrikkelijk schrijnend. De rijke man lijdt smarten in die vlam. De hel is ook de plaats van de buitenste duisternis. Christus is het Licht der wereld. In Egypte was het drie dagen lang zo donker dat er geen contact met elkaar mogelijk was. Daarom is de hel een plek van totaal isolement. De hel is ook een plek waar de worm niet sterft. Eeuwig een knagend geweten. Had ik maar, had ik maar geluisterd. Had ik me maar bekeerd. Maar nu is het TE LAAT! De hel is ook de plaats waar de vloek van God heerst. Gaat weg van Mij, gij vervloekten! Vloek betekent dat je weggestormd wordt van en door God. Er is geen genade, geen gunst meer. Wie de hel ontkent, ontkent Golgotha. Wij belijden van Jezus dat Hij neergedaald is in de hel. Twee hoeven niet te betalen? Weet jij dat Hij ook voor jou de helse smarten, pijnen  en vloek heeft gedragen? Dan hoef jij daar nooit meer te komen.