En Israël had Jozef lief, boven al zijn zonen; want hij was hem een zoon des ouderdoms; en hij maakte hem een veelkleurige rok. Toen nu zijn broeders zagen, dat hun vader hem boven al zijn broeders liefhad, haatten zij hem, en konden hem niet vredig toespreken.

— Genesis 37:4

Eindelijk is Rachel dan toch zwanger geworden. Wat is Jacob blij! Er wordt een zoon geboren. En al heeft hij al tien zoons, deze is speciaal omdat hij van zijn lievelingsvrouw is. Jozef is anders dan de andere jongens. Al heel jong dient hij de Heere. Maar ook dat mag geen reden voor Jacob zijn, om hem voor te trekken. Kinderen vinden het moeilijk om te zien dat een van hun ouders een broer of zus voortrekt. Terecht! Dat mag ook niet gebeuren. Het kwetst kinderen. Zijn ze minder dan die ander? Vaak gaat het gevoel van onwaarde het hele leven met ze mee. Hij wel, ik niet.

 

Is het een wonder dat Jozefs broers hem haten? Eigenlijk is hij het slachtoffer van de haat die de broers voelen voor hun vader. Maar tegen vader uiten ze dat niet. Nee, Jozef is het slachtoffer. Daarbij komt, dat Jozef een vriendelijk karakter heeft. Dat leert ons de verdere geschiedenis wel. En wat belangrijker is: God werkt in het leven van deze jongen. Misschien vergroot dat ook de haat van zijn broers. We zagen dat ook bij Kaïn en Abel. Kaïn haatte zijn broer omdat God zijn offer wel aanvaarde en van hem niet. Zijn haat ging naar degene die er zelf niets aan kan doen. Zo ook hier bij Jozef. Zijn broers kunnen niet eens meer vriendelijk met hem praten. Maar Jakob is daar medeschuldig aan.

 

‘God kiest mensen uit die zalig worden. Is dat dan niet hetzelfde?’ vraag je misschien. De relatie God-mens is een heel andere dan ouder-kind. God is de Schepper en Eigenaar van alles. Alles is van Hem. Maar Hij geeft ouders de opdracht om voor elk kind even goed te zijn. En, net als in Jozefs tijd worden er jongeren bekeerd.

 

Wat moet je doen als je door je ouders wordt voorgetrokken?