Hij moest door Samaria gaan.

— Johannes 4:4

Het is aan het begin van het optreden van Jezus dat hij vanuit Judea weer naar het Galilea gaat. Van zuid naar noord. Maar nu lag tussen het noorden en het zuiden van Israël Samaria.  De kortste weg was daar doorheen. De Joden vermeden Samaria en kozen voor de weg in het Overjordaanse land. De Joden vermeden het, want daar woonden mensen die van God en Zijn Woord waren afgedwaald.

 

Ze hadden een gemengde godsdienst, die nog herinnerde aan de wet van Mozes. Maar de Joden beschouwden hen als heidenen, als onreine mensen. Daarom vermeden ze liever de Samaritanen. Maar doet Jezus dat ook? Nee, Hij gaat wel door Samaria. Ja, Hij móést door Samaria. Het is het moeten van God, Zijn Vader. Hij moet ook in Samaria zondaren redden en zalig maken. Hij laat Samaria niet links liggen. Hier wordt al zichtbaar dat Jezus er ook zal zijn niet alleen voor het Joodse volk, maar ook voor de heidenen in Samaria, voor mensen die buiten het verbondsvolk leven.

 

Hij schrijft Samaria niet af. Is dat geen wonder? Hij schrijft mensen niet af. Hij doet dat vandaag ook niet. Hij schrijft ons niet af, ook jou niet. Het maakt niet uit welke achtergrond je hebt of wat je levensgeschiedenis is. Hij komt straks bij de Jakobsbron een Samaritaanse vrouw tegen. Dat is niet toevallig, maar daar zit Gods leiding achter. Het is niet toevallig dat je in aanraking komt met de Heere Jezus vandaag. God leidt je leven zo dat je in aanraking komt met de Heere Jezus. Is het jouw leven ook tot een echte ontmoeting met Hem gekomen? Wie Hem leert kennen, verwondert zich over Zijn leiding. Zijn liefde zocht mij.