Welgelukzalig is de man, die niet wandelt in den raad der goddelozen, noch staat op den weg der zondaren, noch zit in het gestoelte der spotters;  Maar zijn lust is in des HEEREN wet, en hij overdenkt Zijn wet dag en nacht. Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, en welks blad niet afvalt; en al wat hij doet, zal wel gelukken. Alzo zijn de goddelozen niet, maar als het kaf, dat de wind henendrijft. Daarom zullen de goddelozen niet bestaan in het gericht, noch de zondaars in de vergadering der rechtvaardigen. Want de HEERE kent den weg der rechtvaardigen; maar de weg der goddelozen zal vergaan. 

— Psalm 1

‘Hé’, zei een tuinman, toen hij langs het tuinpad liep. ‘Wie plukte die bloem?’ Zijn collega antwoordde: ‘De Meester!’ De tuinman knikte en liep vredig verder langs het pad. De negentiende-eeuwse Amerikaanse predikantsvrouw Elizabeth Prentiss haalt deze woorden aan na het verliezen van twee van haar drie kinderen. Diep verslagen vond zij na een periode van wanhoop en strijd rust in de Heere. Hij nam hen tot zich. Haar boek Stepping heavenward, waarin zij laat zien dat de Heere tegenspoed geeft om ons op Hem te richten, beleefde destijds vele herdrukken. Elizabeth leefde met de hemel voor ogen. 

 

Wat een verschil maakt het waar onze levensreis zich op richt. Velen om ons heen lijken prima te kunnen leven met een onbekende bestemming. De Heere openbaart in Zijn Woord echter dat er slechts twee mogelijkheden zijn. Of wij worden vruchtdragend op het veld geplukt voor de hemelse oogst; of wij vergaan als nutteloos kaf tot in eeuwigheid.

 

Psalm 1 vormt een poort waardoor wij het Psalmenboek binnenlopen. Voor ons ontrolt zich een schilderij dat de psalmdichter in woorden schildert. Enerzijds zien we daar de liefhebber van Gods wet die dag en nacht handelt en wandelt vanuit de bekoring van Gods Woord. Hij bloeit als een boom aan het water. Anderzijds zien we daar de zelfliefhebber die zit, staat en wandelt met hen die zonder God leven. Hij verwaait als kaf op de wind. De poort van het Psalmenboek geeft dus een doorkijk op de velden die rijpen voor de oogst. Waarbij vrucht en afval definitief van elkaar gescheiden worden.

 

Onze eeuwige bestemming blijkt niet alleen aan het eind van de aardse reis, de beslissing valt in dit leven. Psalm 1 maakt dit duidelijk. Wat is jouw bestemming?