... Mijn vrede geef Ik u.

— Johannes 14:27b

Wanneer krijg je vrede? Als je de wapens inlevert. Als je jezelf overgeeft. Als je erkent: ik heb verloren en ik ben verloren. Aan mijn kant geen hoop meer. Hij, Jezus, geeft je Zijn vrede. Hij neemt je schuld voor God over. Je gelooft het, je ervaart het. Het wordt goed, wonderlijk goed ook vanbinnen in je hart. Je mag al je zonden leggen op het Lam van God. Hij neemt al je angst en zorgen weg. Want Hij heeft alle macht in hemel en op aarde. Hij regeert alle dingen. Zo geeft Hij rust in je hart.

 

Rust en vrede gaan altijd samen. Het is een stil zijn tot God. ‘In God is al mijn heil, mijn eer.’  Hij brengt je terug tot de Vader. Hij spreekt Zijn heerlijk woord ook tot jou: ‘en de Vader Zelf heeft u lief.’ Kan het mooier en heerlijker? Nee. Als de liefde van God de Vader je hart vervult. Als de Geest van de aanneming tot kinderen je verzekert dat je Gods kind bent. Bemind met een eeuwige liefde. Getrokken met koorden van liefde. Vervuld met een eeuwige liefde. Om zo God te beminnen, te bedoelen en te verheerlijken. Hij geeft je hoop en uitzicht.

 

Soms, zo maar onverwachts, tilt Hij je uit boven alles wat van deze wereld is. Jakob, de bedrieger, lag met zijn hoofd op een steen. Toen ging de hemel open. Toen hij wakker werd, kon hij zeggen: ‘dit was een poort van de hemel.’ Kan dat zomaar? Nee, dat wat de Heere Jezus geeft heeft Hij Zelf duur en zuur verdiend. Maar het is volbracht. O Vredevorst, Gij kunt gebieden, de vreed’ op aard’ en in mijn ziel. Verwacht het van Hem. Hij deelt graag uit. Gratis, voor niets. Uit Zijn volheid ontvangen wij genade voor genade. Genade in overvloed voor de grootste zondaar.