Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd en welks blad niet afvalt; en al wat hij doet, zal wel gelukken.

— Psalm 1:3

Welk mens wil nou niet gelukkig zijn? Wie wil er eigenlijk ellende? Niemand, toch? Maar wat weinig mensen begrijpen, is dat alle ellende het gevolg is van de zonde (Thomas Scott). De eerste Psalm leert ons dit.

 

De zondeval heeft ontzettende gevolgen gehad. Daardoor komen we als haters van God op de wereld. En we zijn nog niet geboren of we beginnen de zonden in te drinken als water. We hunkeren ernaar met alle vezels van ons bestaan. Vanaf dag één zijn we bovendien gewillige slaven van de satan. Uit ons geen vrucht meer in der eeuwigheid.

 

Maar hoe anders wordt het als God ingrijpt en je bekeert. Dan word je als een boom, geplant aan waterbeken. Zo’n boom geeft vruchten op zijn tijd, vruchten van geloof en bekering waardig. Wat zijn die vruchten zoal? Liefde tot God, je naaste, Zijn Woord en wet, Zijn dag en instellingen. Berouw over je zonden. Droefheid naar God. Geloof dat je doet vluchten tot Christus als het enige middel tot behoud. Vrede en vreugde in Hem.   

 

Zo’n door God Zelf geplante boom blijft altijd groen. Zijn bladeren vallen niet af. Wat er ook gebeurt, er is dan een nieuw beginsel in je leven dat blijft en beklijft. God laat nooit varen het werk van Zijn handen. Bovendien, je zult ervaren dat wat je doet zal lukken. Nee, meestal niet op de manier die je zelf graag zou willen. Volstrekt niet. Maar op de manier die het beste is voor je. En dan leer je, met vallen en opstaan: wat God doet dat is wél gedaan.