Alzo zijn de goddelozen niet, maar als het kaf dat de wind heendrijft.

— Psalm 1:4

‘Gans anders is het met hem die ‘t kwaad bemint; Hij is als kaf dat wegstuift voor de wind’, zo begint het derde vers van Psalm 1 in berijmde vorm. Wat is nou kaf? Het valt niet mee om iets te verzinnen dat waardelozer is dan dat. Daarom moet kaf van het koren gescheiden worden. Met koren kun je wat, met kaf kun je niets. Er is geen storm voor nodig om kaf weg te laten waaien. Een zuchtje wind volstaat. Het verwaait en in korte tijd vergaat het helemaal. Er blijft niets van over. Geen mens die erom maalt.

 

Ben je nog onbekeerd? Moet je bekennen dat je nog een goddeloze bent? Dan ben je als kaf! En als kaf zul je vergaan! Je kunt dan ook niet werkelijk nuttig zijn, want je draagt geen vrucht. Je hebt geen enkel perspectief. Het enige wat je hebt is wat de wereld je biedt zolang je nog leeft. Maar deze wereld gaat voorbij en al haar begeerlijkheid!

 

In onze wereld kan kaf nooit veranderen in koren. Kaf is kaf en koren is koren. Koren komt alleen voort uit koren. Maar gelukkig werkt het in het rijk van God anders. Daar kan het onmogelijke! Kaf kan koren worden. Christus Zelf heeft dit gezegd: ‘En Hij zeide: De dingen die onmogelijk zijn bij de mensen, zijn mogelijk bij God’ (Lukas 18:27).

 

Dat kan omdat Hij daar Zelf alles aan heeft gedaan! Hij vergelijkt zichzelf met graan dat in de aarde moest vallen en sterven. ‘Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Indien het tarwegraan in de aarde niet valt en sterft, zo blijft hetzelve alleen; maar indien het sterft, zo brengt het veel vrucht voort.’  Dat heeft Christus willen doen op Golgotha. Daarom kan kaf nog koren worden. Zou je zo’n verandering willen? Zoek Hem! Vind Hem! Met minder dan dit moet je eeuwig omkomen en ben je als kaf dat de wind heendrijft.