Want de HEERE kent den weg der rechtvaardigen, maar de weg der goddelozen zal vergaan.

— Psalm 1:6

Misschien vond je de overdenkingen van deze week niet zo fijn. Er was misschien voor je gevoel weinig troost in te vinden. Misschien vond je ze erg wettisch. Erg zwart-wit allemaal. Veel hel en verdoemenis. Weinig evangelisch.

Maar ja, het moet ons toch wel veel te zeggen hebben dat het de Heere behaagde om nu juist déze Psalm de eerste van alle Psalmen te laten zijn. Blijkbaar is de inhoud van deze Psalm het allerbelangrijkst, of we die nu fijn vinden of niet.

 

Toch is de eerste Psalm bepaald niet zonder troost. Want wat lees ik hier? De HEERE ként de weg der rechtvaardigen. Hij kent hun weg! Wat betekent dat? Het betekent dat Hij van je afweet. Dat Hij je leven tot in de kleinste bijzonderheden met oneindige liefde bestuurt. Dat Hij daarbij niets maar dan ook niets aan het toeval overlaat. En dat Hij dat allemaal zo doet dat het niet beter had gekund! Dat doet de HEERE, de getrouwe Verbondsgod!

 

Maar de weg der goddelozen dan, kent Hij die niet? Bestuurt Hij die dan niet? Zeker wel. En bovendien, ook goddelozen ervaren in dit leven onverdiend nog veel van Gods goedheid, door Zijn algemene genade. Maar toch, hun weg vergaat. Die eindigt in de hel.

Daarom, onderzoek jezelf. Ben je goddeloos of rechtvaardig? Schuif die vraag niet van je af! Je reist naar de eeuwigheid. Je bent bijna bij de eindbestemming. Ben je rechtvaardig? God kent je weg die eeuwig zal bestaan! Ben je goddeloos? Het heilloos spoor der bozen zal vergaan!