En Petrus naar buiten gaan, weende hij bitterlijk.

— Lukas 22:62

De reactie van Petrus op het oogcontact met Jezus lezen we hier in deze tekst. Jezus heeft hem diep in de ogen gekeken en  hij werd woord van Jezus indachtig. Die liefdesblik van de getrouwe Zaligmaker breekt zijn hart en hij gaat het donker van de nacht in om alleen te zijn en barst in tranen uit. Het zijn bittere tranen van verdriet omdat hij zijn Meester verloochend heeft. Hij is er helemaal van ontdaan dat hij zo zijn Meester heeft behandeld. Hij heeft nog wel gedacht bij zichzelf dat hij de trouwste discipel was van allen. Nu heeft hij geen enkele pretentie meer. Als hij naar zichzelf kijkt, is er ook geen verwachting meer. Wat moet Jezus met zo’n ontrouwe discipel beginnen. Het zijn bittere tranen van berouw die uit zijn ogen komen. Hij kan alleen maar zijn schuld belijden voor God en tegenover zijn Meester.  Wat zal er in die nacht door hem zijn heengegaan? In ieder geval zijn alle hoge gedachten over zichzelf verdwenen.  Ja, zo gaat dat als je door de Heilige Geest jezelf leert kennen en vooral tegen gaat vallen. Je houdt geen enkele verwachting van jezelf meer over. Je komt tot belijden: “ Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd en gedaan wat kwaad was in Uw oog.” Jezus laat Petrus ook niet los in deze nacht. Hij is juist voor zulke ontrouwe zondaren naar het kruis gegaan om hen zalig te maken. Hij bewaart hen ook bij de verworven zaligheid. Later is Petrus dat nog duidelijker en heerlijker gezien. Wat een wonder dat Jezus hem nog weer in dienst neemt bij de zee van Tiberias. Ja, de genade van de Heere Jezus is oneindig groot. Ook vandaag is die genade te krijgen, ook voor jou. Bij Hem!