En omtrent de negende ure riep Jezus met een grote stem, zeggende: Eli, Eli, lama sabachtani? Dat is: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?"

— Matthéüs 27: 46

Beste jongere …. kijk eens naar je voeten… Heb je je schoenen nog aan? Wil je dan die nu uitdoen? Je staat op heilige grond.

Kijk omhoog. Jezus hangend aan het Kruis. Hij sterft daar lijdend. Kijk naar de wonden in Zijn handen en voeten. Kijk naar Zijn gegeselde rug. Kijk op het bloed dat over Zijn opgezwollen gezicht stroomt. Hij is zo hard geslagen en bespot. Kijk op die doornenkroon. Kijken!

Eigenlijk is het niet om aan te zien. Zoveel lijden en zoveel ellende. Het liefst draaien we onze hoofden weg en sluiten we onze ogen voor dit lijden. Jesaja zegt: Maar wij achtten Hem dat Hij van God geslagen en geplaagd is. En een ieder was als verbergende het aangezicht voor Hem. Het is te gruwelijk…

En weet je… je kijkt in de spiegel!

Daar hangt en sterft Jezus. Bespot en gelasterd.  Degene Die de helse angsten en dood in de ogen kijkt, ondergaat en ten onder gaat. Omdat jij…. En zodat jij…

Ja… wat?

Gered bent? Zalig bent? Verlost bent? Of… weet je het allemaal nog niet?

Jezus roept het uit: Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten? Ja, waarom?

Zodat ik tot God genomen en nooit meer van Hem verlaten zou worden (avondmaalsformulier). Geloof jij dat? Hij hing daar voor mij. Hij verlaten en ik tot God genomen. Hij verlaten en God, Die mij nooit meer verlaten zal.

Jezus lijdt. Angsten van de hel, banden van de dood (Psalm 116). God heb ik lief, want Hij hoort Mijn stem… Jezus zong het aan de paasmaaltijd. En nu..?

Ook in dit uur vertrouwt Jezus op Zijn Vader. Volledig. Daarin gaat Hij ons voor.

Ben je gered?

Pas op als je ‘nee’ zegt. Dan straks van God voor eeuwig verlaten. Eeuwige Nacht. Vlucht toch tot Jezus!