Maar hij loochende het wederom

— Markus 14:70

Petrus wordt komt dichterbij en is in de binnenplaats van het paleis van de hogepriester. Op afstand kan hij zien en horen wat er met Jezus gebeurt. In de duisternis van het nacht valt het licht van het vuur op hem en wordt hij herkend door een dienstmeisje. Ze weet zeker dat hij bij Jezus de Nazarener behoort. Maar Petrus ontkent glashard. Hij beseft het risico als hij toegeeft bij Jezus te horen. Maar een tijdje later ziet het dienstmeisje hem nog steeds staan. Ze zegt tegen de anderen die daarbuiten staan dat ze zeker weet dat deze man bij Jezus hoort. Petrus hoort het. Wat doet hij? Herinnert hij zich het woord van Jezus dat hij hem verloochenen zou? Komt hij nu tot inkeer en beseft dat hij dat hij Jezus al een keer heeft verloochend?  We lezen dat hij opnieuw ontkent bij Jezus te horen. Ja, wat kun je als discipel van Jezus diep vallen. Wat je nooit van jezelf verwacht had, gebeurt toch.  Petrus had ook niet verwacht dat hij Jezus verloochenen zou. Hij hield dat niet voor mogelijk en dacht te blijven staan als anderen het wel zouden doen. Laten we oppassen voor hoogmoed en onszelf in geestelijk opzicht beter te vinden dan anderen. Laten we vooral menen dat wij niet in een zonde kunnen vallen. Hoe lief je je Jezus ook hebt, het is geen garantie dat je nooit meer diep valt. Soms laten we ons weer leiden door angst of vrees voor mensen, en die is dan groter dan de vrees (=eerbied) voor God. Het is nodig dat wij elke dag bidden om niet in verzoeking geleid te worden.  Bidt om de kracht van de Heilige Geest!