En Jezus zeide tot hem; Voorwaar zeg Ik u, heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn.

— Lukas 23: 43

39 En een der kwaaddoeners, die gehangen waren, lasterde Hem, zeggende: Indien Gij de Christus zijt, verlos Uzelven en ons.

40 Maar de andere, antwoordende, bestrafte hem, zeggende: Vreest gij ook God niet, daar gij in hetzelfde oordeel zijt?

41 En wij toch rechtvaardiglijk; want wij ontvangen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben; maar Deze heeft niets onbehoorlijks gedaan.

42 En hij zeide tot Jezus: Heere, gedenk mijner, als Gij in Uw Koninkrijk zult gekomen zijn.

43 En Jezus zeide tot hem: Voorwaar, zeg Ik u: Heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn.



De bekering van de moordenaar. Eigenlijk willen we allemaal wel een beetje zoals hem bekeerd worden. Zo vlak voor onze dood, nadat we een heel leven voor onszelf hebben geleefd. En dan met zo’n duidelijke boodschap van de Heere Jezus Zelf. Het gebed dat direct wordt verhoord. Wie wil dat nou niet?

Wanneer we zo rekenen en zo denken onze bekering uit te stellen… Of wanneer we denken om zo’n duidelijke boodschap uit de mond van Jezus Zelf te krijgen en daar ons hele leven op te gaan wachten…. Dan zijn we heel verkeerd bezig.

De Heilige Geest schrijft deze geschiedenis niet in de Bijbel, zodat we allemaal onze bekering uit gaan stellen. Het is geen vrijbrief om er maar op los te leven. En dan aan het eind van ons leven om bekering te vragen. De boodschap is ook niet dat ieder gebed in één keer wordt verhoord.

De moordenaar heeft Jezus horen bidden. Vader, vergeef het ook hem, want hij weet niet wat hij doet en heeft gedaan. Hij weet niet wat hij doet om vlak voor de poorten van de dood mij zo te bespotten vanaf het Kruis. We weten uit de evangeliën dat hij ook gespot heeft (Mattheus 27: 44). Aangrijpend. Vlak voor je dood, nog zo spotten met Jezus. Spotten met de Messias! Hoe durf je moordenaar? Hoe haal je het in je hoofd?

“Heere, gedenk aan Mij”. Hij bidt niet om een nieuw hartje. Simpel. Gedenk aan mij. En Jezus, vol ontferming over deze verloren zondaar, dit verloren schaap, opent Zijn hart, Zijn armen, Zijn Koninkrijk. Heden…

De Bijbel begint met een moord (Genesis 4) na de val van de Eerste Adam. Nu bij de dood van de Tweede Adam gaat een moordenaar het Paradijs in. Wat een heerlijke Zaligmaker! Voor zondaren!