En de HEERE zeide tot Gideon: Door deze driehonderd mannen, die gelekt hebben, zal Ik ulieden verlossen, en de Midianieten in uw hand geven; daarom laat al dat volk weggaan, een ieder naar zijn plaats. 

— Richteren 7:7

Als je oprecht gelooft, word je steeds op de proef gesteld. Dan gaat God wegen met je die helemaal tegen je in gaan. Hij breekt je helemaal af in je eigen mogelijkheden en wensen. Dat valt niet mee. Zie het hier bij Gideon. Zijn leger is al niet groot tegenover de honderddertigduizend van de Midianieten. Maar het is te groot in Gods oog. Dan houdt Gideon er nog tienduizend over. Ten slotte nog driehonderd. Wat moet hij met zo’n hoopje mensen? Het ongeloof zegt: ‘Dit is dwaasheid. Dit is onverantwoordelijk. We kunnen net zo goed naar huis gaan.’ Ja, het ongeloof ziet op menselijke mogelijkheden. Maar het geloof ziet op Goddelijke mogelijkheden.

 

‘Hij spreekt en het is er, Hij gebiedt en het staat er.’ Het geloof ziet op Christus, Die helemaal alleen, al de machten van dood, hel en duivel heeft overwonnen. Het geloof ziet op God, Die door één Woord te spreken alle dingen in het aanzijn riep. Nee, Gideon loopt niet weg. Is hij dan niet bang? Ja, dat is hij wel. Hij is een mens net als jij en ik. Zodra we op onszelf zien, zinkt de moed ons in de schoenen. Als we zien op onze zonden. Als we zien wie we zijn, ook nadat we genade ontvangen hebben. Als we zien hoe vaak we vallen en struikelen.

 

Nee, dan komt er niets van terecht. Dan zegt de vijand van onze ziel tegen ons: ‘Jij kunt het wel vergeten. Jij zult de overwinning nooit behalen. Maar één blik op Jezus verandert alles. Eén blik op Hem, Die aan het vloekhout de volkomen overwinning behaalde, geeft ons nieuwe moed. In Christus zijn wij meer dan overwinnaars. ‘Wij steken ’t hoofd omhoog en zullen d’éérkroon dragen. Door U, door U alleen, om ’t eeuwig welbehagen.’