Doch de Wijsheid is gerechtvaardigd geworden van Haar kinderen.

— Mattheüs 11:19

Jezus vergelijkt Zijn tijdgenoten met kinderen die hun spel niet kunnen vatten. Deze kinderen zitten. Ze zijn aan het nietsdoen. Het spel wil gewoon niet lukken. Zij zijn zich aan het vervelen. Ga toch eens spelen! Maar wat? Zullen we bruiloftje spelen? Nee, daar hebben sommigen geen zin in. Zullen we begrafenisje spelen? Nee, daar hebben anderen weer geen zin in. Nu klinkt ons dit misschien een beetje raar in de oren. Maar bedenk dat in het spel een kind de wereld van een volwassene meebeleeft. Je ziet hoe belangrijk het is welk voorbeeld je geeft aan mensen die jonger zijn dan jij.

 

Maar wat bedoelt Jezus toch te zeggen met dit voorbeeld? Wel, de mensen om Hem heen willen niets. De onwillige kinderen zijn een beeld van de onbekeerlijke volwassenen. Eerst kwam Johannes de Doper. Moesten zíj, kinderen van het verbond, zich bekeren? Dat nooit! Toen kwam Jezus. Hij werd vals beschuldigd van overdaad, omdat Hij Zich niet onttrok aan het alledaagse leven. Dit beeld wil eenvoudig zeggen dat wij ons altijd verontschuldigen. Het Evangelie is niet naar onze smaak. Welke verontschuldiging heb jij als je nog onbekeerd bent?

 

Toch zal de boodschap van het Evangelie niet alleen maar afgewezen worden. De Wijsheid zal gerechtvaardigd worden van Haar kinderen. Met de Wijsheid wordt Jezus bedoeld. En de kinderen zijn de uitverkoren zondaars. Die kinderen erkennen Jezus. Denk maar aan de hoofdman bij het kruis. Hij erkende: deze was waarlijk Gods Zoon. Rechtvaardigen wil zeggen dat je Jezus erkend als de van God gegeven Zaligmaker en dat ook voor jou! Je erkent je verlorenheid buiten Hem en dat je genoeg hebt aan Hem. Hoor jij bij die onwillige kinderen of ben je een kind van de Wijsheid?