Daarom dan ook, alzo wij zo groot een wolk der getuigen rondom ons hebben liggende, laat ons afleggen allen last, en de zonde, die ons lichtelijk omringt, en laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan, die ons voorgesteld is.

— Hebreeën 12:1

De Hebreeën hebben geen gemakkelijk leventje gehad. Om Christus’ wil hebben ze in de gevangenis gezeten en zijn ze van hun bezittingen beroofd. Daarover klaagden zij niet, want ze geloofden in nieuwe hemel en nieuwe aarde. Maar waar is dat geloof nu? Wordt het ze te veel? Duurt het te lang?

 

De apostel stelt dat ze een wedloop lopen, de strijd van het leven. Daarin worden ze gadegeslagen door een wolk van getuigen, dat zijn al de gelovigen van het Oude Testament. Zij hebben voor diezelfde wedloop gestaan en de Schrift getuigt dat ze hebben volgehouden, volhard, tot het einde. Ze hebben het dikwijls met hun leven moeten bekopen en ze hebben niets gezien van wat God beloofde. Desalniettemin hebben ze het geloof niet verloren en hebben ze de eindstreep gehaald.

 

Nu zijn zij de toeschouwers hoe jij en ik deze wedloop lopen. Waar is nu onze volharding? Zullen wij nu vertragen, de strijd opgeven? En dat terwijl wij nota bene  er veel beter voor staan dan zij stonden? Zij hadden van het beloofde nog niets gezien. Wij mogen zien op Christus, die de renbaan van het geloof van het begin tot het bittere einde heeft doorlopen. Na Zijn volbracht werk aan Golgotha’s kruis, heeft Hij zegevierend de erekroon ontvangen en zit aan de rechterhand des Vaders.

 

Daarom geldt ons: volharden. De getuigen zijn de toeschouwers. Maar ze zijn meer dan toeschouwers alleen. Zij zullen tegen ons getuigen, ons aanklagen, als wij uitvallen, waar zij hebben volhard. Ja, het vraagt een enorme inspanning. Het gaat niet vanzelf. Als we de finish willen bereiken, zullen we moeten trainen. Alle last en zonde van ons doen, die ons in het lopen hinderen. Maar het kan, het is geen verloren zaak. Het kan alleen als we blijven zien op Hem Die ons voorgaat en Die voor ons de eindstreep heeft gehaald! Het is Zijn overwinning die je in de strijd op de been houdt. Het is dus al een gewonnen strijd. Door het geloof.

 

Zalig hij, die in dit leven

Jacobs God ter hulpe heeft. (Psalm 146:3)