In den beginne was het Woord …

— Johannes 1:1

Ja, eigenlijk kunnen we deze woorden niet en nooit bevatten.

Gisteren ging het over Gods scheppend beginnen met deze wereld. Maar nu lees je, dat God daarvóór toch al begonnen was. Want toen het ‘in den beginne’ begon, toen was het Woord er al. Het gaat ons nog meer duizelen dan gisteren.

 

Johannes gebruikt de naam ‘het Woord’ om de Zoon van God aan te duiden. Waar haalt hij dat vandaan? Heel eenvoudig: uit Genesis 1:3, uit Psalm 33:6, uit Jesaja 40:8 en uit nog andere teksten. En let op: dit heeft Johannes net zo goed niet kunnen bevatten. Hij heeft het vast en zeker in diepe verwondering opgeschreven: In den beginne was het Woord.

 

Dus al vóórdat God begon met Zichzelf uit te drukken in Zijn schepping, gaf Hij uitdrukking aan Zichzelf in Zijn Zoon. En dat deed Hij al zolang als dat de eeuwigheid duurde. 

Vind je dat niet om van te duizelen?

En dan moet je weten, dat ‘het Woord’ niet zomaar betekent: iets zeggen. Nee, het betekent, dat God Zijn innerlijke gedachten uitdrukt.

 

Dus als je naar de Zoon van God kijkt en luistert, dan zie en hoor je de innerlijke gedachten van God. Hij is ‘het Woord’ en Hij was er al van eeuwigheid.

Er is voor jou en mij absoluut niets te weten of te denken of te zeggen zonder dit Woord, zonder deze Zoon van God.

Hij is absoluut het begin van alle wijsheid en van alle woorden in deze wereld.

 

Nou, kan je dan nog één dag aan je studie of aan je werk, zonder Hem aan te roepen?

En kan je dan nog één stap terug richting de HEERE God maken, zonder Hem?

De vreze van de HEERE is het beginsel van de wijsheid. (Ps. 111:10)